Spring naar content

In deze sector is de behoefte universeel

Screen Shot 03-15-23 at 04.03 PM

Interview met de oprichtster van Bras dessus, bras dessous, Céline Remy:

 

Wat heeft je ertoe gebracht om Bras dessus bras dessous op te richten?

Het is in feite gestart met een persoonlijke ervaring toen ik mijn grootmoeder en de grootmoeder van mijn man zag verouderen.

Een stomme val en ze kwamen allebei in het ziekenhuis terecht. Ze vroegen zich toen af: ‘wat nu? hoe kom ik opnieuw thuis? Ga ik terug thuis wonen of ga ik naar een bejaardentehuis?’

Op dat ogenblik besefte ik dat een val hun leven kon veranderen en stelde ik me vragen over het verouderingsproces, de plaatsen waar bejaarden wonen en het gebrek aan oplossingen die bij thuisverzorging worden voorgesteld. Al deze vragen hebben me in feite diep geraakt en ik vond dat ik in deze sector een rol te spelen had.

 

Hoe heb je dit concreet aangepakt?

Ik had geen enkel vooroordeel over dit thema maar ik wist dat ik er wilde mee starten. Ik heb een inventaris opgemaakt van wat er in Brussel bestond, ik heb directeurs en directrices van rusthuizen en thuisverplegingsstructuren ontmoet.  Ik heb kerken bezocht, professionals van het Rode Kruis ontmoet en ben naar Frankrijk gegaan om de vereniging ‘les petits frères des pauvres’ te ontmoeten. Door de verschillende spelers te bezoeken, besefte ik dat er een echt gat was in de sociale band, in de kwestie van de eenzaamheid en van het isolement van bejaarden.  Ik kreeg feedback van professionals die me met spijt in het hart vertelden dat ze ‘geen tijd hadden om een tweede koffie te drinken maar voortdurend hun horloge in de gaten moesten houden’.

Nadat ik mijn jongste en oudste buren gepolst had, jzei ik bij mezelf dat er een netwerk van solidaire buren opgericht kon worden als pilootproject in een wijk. Ik wilde echt iets uittesten op beperkte schaal voor de burenrelaties in een wijk.

De resultaten van dit eerste experiment waren echt heel goed: vooreerst waren er evenveel buren als geburen, evenveel mensen om te geven als te ontvangen en dit is op zich al een kleine overwinning.

 

Hoe kom je dan van een pilootproject tot een structuur die in 7 Brusselse gemeenten aanwezig is? …. ?

We beseffen dat het succes heeft, dat de sociale behoefte goed geïdentificeerd en getest is en vooral dat het een wijk overstijgt. In deze sector gaat het om een universele behoefte.

De aanpak per wijk werd behouden en de vragen kwamen van andere wijken. De wijk is sterk uitgebreid zonder dat we er ons echt rekenschap van gaven. De eerste echte schaalwijziging die we konden opmerken, kwam van een inwoonster van Ukkel die de aanpak in haar wijk wilde testen, gewoon een burger die een ‘bras dessus bras dessous’ in haar gemeente wilde oprichten.

Vandaag zijn we in 7 gemeenten aanwezig

 

Welke concrete sociale impact brengen de activiteiten van de vzw teweeg?

Het zijn kleine zaken die voor ons evenwel enorm zijn: Iemand die meerdere maal per week een medisch huis bezocht, die er veel minder naartoe gaat omdat hij elders relaties kon aanknopen, iemand die opnieuw zelf eet, die opnieuw plezier vindt in het koken, die zich klaarmaakt om zijn buren/geburen te ontvangen. Het feit om op te staan, zich te kleden, te bewegen heeft immers een duidelijke invloed op het fysieke en mentale welzijn van deze mensen. Door opnieuw naar buiten te komen, hebben deze mensen een andere kijk op de wereld en voelen ze vooral dat ze opnieuw integraal deel uitmaken van hun wijk. Trouwens, als ze naar een wijkfeest komen dat door Bras dessus bras dessous wordt georganiseerd, is dit vooral omdat ze iemand kennen met wie ze er naartoe kunnen gaan!

 

Hoe ga je in 6 jaar tijd van een team van 1 naar 14 mensen?

Goeie vraag! Ik kon mezelf in dienst nemen nadat ik 9 maanden aan het project had gewerkt. Na 1 jaar kwam mijn collega Aurélie erbij als vrijwilligster om me in de post van Vorst te helpen en vervolgens konden we haar in dienst nemen.

We zijn verder blijven groeien omdat ook de sociale behoeften bleven toenemen! We hebben enorm veel nieuwe aanvragen die binnenkomen, er wordt ons ondersteuning gevraagd om nieuwe posten op te zetten in nieuwe wijken en dit door burgers, ocmw’s of zelfs door de gemeenten.

Het was een groeiende schaalwijziging en we hebben er altijd voor gezorgd dat we verder groeiden zonder onze waarden uit het oog te verliezen om de zorg en de kwaliteit van onze begeleiding altijd te behouden. We onderzoeken ook vaak governancekwesties: hoe stellen we de Algemene vergadering open voor anderen, hoe denken we met 14 na in team, hoe delen we beslissingen binnen het team. En het feit dat we dit jaar in het Blossom- begeleidingsprogramma werden opgenomen, is voor ons heel nuttig: door de ervaring van de 8 andere sociale ondernemingen die in het programma aanwezig zijn, kunnen we een andere kijk hebben op hun governance, met een realiteit die volledig van de onze verschilt. De diversiteit van de profielen van de ondernemers en onderneemsters is dit jaar voor ons een echte rijkdom.

 

 

 

Scroll naar boven